NAWOZY I ŚRODKI POPRAWIAJĄCE WŁAŚCIWOŚCI GLEBY STOSOWANE W ROLNICTWIE EKOLOGICZNYM

Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007, w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91, stanowi, że produkcja ekologiczna jest ogólnym systemem zarządzania gospodarstwem i produkcją żywności, łączącym wiedzę w tym zakresie ze stosowaniem praktyk najbardziej korzystnych dla środowiska, takich, które zapewniają wysoki stopień różnorodności biologicznej i ochronę zasobów naturalnych. W rozporządzeniu tym stwierdza się także, że należy w większym stopniu ułatwi rozwój produkcji ekologicznej, w szczególności przez lepsze wykorzystanie nowych, lepiej dostosowanych do jej potrzeb technik i środków produkcji.

Na podstawie tych ogólnych zasad, w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 889/2008, ustanawiającym szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych, w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli, ustawodawca zaznacza, że ekologiczna produkcja roślin odbywa się przy ograniczonym użyciu nawozów oraz środków o niskiej rozpuszczalności poprawiających właściwości gleby. nawozy lublin Artykuł 3 rozporządzenia 889/2008 ustanawia, że w przypadku gdy potrzeby pokarmowe roślin nie mogą być zaspokojone z użyciem praktyk uprawowych, które przyczyniają się do utrzymania lub zwiększenia ilości materii organicznej w glebie, poprawienia żyzności i aktywności biologicznej gleby, w produkcji ekologicznej można stosować nawozy i środki poprawiające właściwości gleby wyszczególnione w Załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Prezentowane opracowanie jest komentarzem do listy nawozów i środków poprawiających właściwości gleby wymienionych w Załączniku I rozporządzenia 889/2008. Opracowanie to jest materiałem pozwalającym lepiej zapoznać się z substancjami mogącymi stanowić nawozy lub środki poprawiające właściwości gleby, dopuszczonymi do stosowania w rolnictwie ekologicznym na terenie Unii Europejskiej. Jednocześnie ma ono za zadanie poprawienie społecznej znajomości omawianego rozporządzenia w sektorze produkcji rolnej.

Opis i podstawowa charakterystyka techniczna substancji służących do zapewnienia potrzeb pokarmowych roślin uprawianych metodami ekologicznymi jest niewątpliwie pomocna w poprawnym ich stosowaniu. Należy jednakże mieć na uwadze, że pomimo dopuszczenia do stosowania tych substancji w UE, w praktyce, podobnie jak w innych krajach członkowskich, można stosować tylko produkty dopuszczone do obrotu na podstawie polskiego ustawodawstwa (Ustawa o nawozach i nawożeniu z dnia 10 lipca 2007 r. Dz. U. Nr 147, poz. 1033) i uzyskania autoryzacji jednostki certyfikującej.

Autorzy mają nadzieję, że opracowanie rozpocznie debatę osób zaangażowanych w sektorze rolnictwa ekologicznego, prowadzącą do określenia możliwości dokonania zmian w Załączniku I Rozporządzenia 889/2008. Należy dodać, iż aktualny wykaz zawiera substancje włączone do Załącznika jeszcze przed wejściem Polski do Unii Europejskiej. Należałoby przedyskutować, czy istnieją inne dostępne w Polsce zasoby naturalne (szczególnie pochodzące z polskiego przemysłu wydobywczego), które mogłyby być uwzględnione w procesie włączenia ich do Załącznika I na prośbę Polski, według procedur przewidzianych w rozporządzeniu 834/2007.

Istnieje także potrzeba ujednolicenia terminologii technicznej używanej w rozporządzeniu, np. nazewnictwa różnych produktów. Dlatego w opracowaniu została zachowana występująca w rozporządzeniu kolejność i nazewnictwo wszystkich produktów. I tak na przykład nazwa “nawóz od drobiu” stosowana w rozporządzeniu, w polskiej terminologii technicznej występuje jako „pomiot drobiowy lub ptasi”, a używana w rozporządzeniu nazwa „wapno przemysłowe uzyskiwane z produkcji cukru” (produkt uboczny produkcji cukru z buraków cukrowych) w nazewnictwie polskim występuje jako „wapno defekacyjne”.

Opracowanie niniejsze zostało przygotowane przede wszystkim na potrzeby szkoleń promujących ekologiczne metody produkcji, prowadzonych w ramach projektu EkoTechProdukt. Znaczny wzrost w Polsce liczby gospodarstw produkujących certyfikowane owoce ekologiczne powoduje też wzrost popytu na techniczne środki do produkcji ekologicznej, w tym na nawozy i środki poprawiające właściwości gleby. W sadach i na plantacjach specjalizujących się w produkcji owoców istnieje duża potrzeba pozyskiwania tych substancji spoza gospodarstwa. Dlatego powszechna znajomość ustawodawstwa unijnego w tym zakresie rozszerzy ofertę producentów nawozów, co przyczyni się do zaspokojenia potrzeb pokarmowych roślin sadowniczych uprawianych metodami ekologicznymi.

Dr Jolanta Ciesielska

Źródło: : „Opracowanie innowacyjnych technologii dla ekologicznej produkcji roślin sadowniczych” dr Jolanta Ciesielska, dr Eligio Malusà, dr Lidia Sas Paszt

Opracowanie redakcyjne: Teresa Ligocka

Recenzent: dr Wojciech Stępień

Migrola